- uzupełniający
- adj
wybory uzupełniające — by-election
* * *uzupełniającya.additional, complementary, supplemental; wybory uzupełniające polit. by-election.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
uzupełniający
Look at other dictionaries:
aneks — m IV, D. u, Ms. anekssie; lm M. y 1. «pismo dodatkowe dołączone do głównego dokumentu; dodatek uzupełniający tekst dzieła; załącznik» Aneks do podania, do książki. Dołączyć, załączyć aneks. Uzupełnić tekst aneksami. 2. «dodatkowy element… … Słownik języka polskiego
ЭЛЕМЕНТ ДОБОРНЫЙ — элемент сборной конструкции, предназначенный для заполнения в ней промежутков с размерами менее укрупнённого модуля (Болгарский язык; Български) допълнителен елемент (Чешский язык; Čeština) doplňkový prvek (Немецкий язык; Deutsch) Sonderelement… … Строительный словарь
akcesoryjny — «mający charakter akcesorium; dodatkowy, uzupełniający» … Słownik języka polskiego
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
dodatkowy — dodatkowywi «taki, który został dodany do czegoś; nadprogramowy, uzupełniający» Dodatkowa praca. Dodatkowe wynagrodzenie, zarobki. Dodatkowi robotnicy. ∆ ekon. Wartość dodatkowa «część wartości towarów wytworzonych przez robotników najemnych… … Słownik języka polskiego
emblemat — m IV, D. u, Ms. emblematacie; lm M. y «przedmiot lub jego przedstawienie symbolizujące jakieś pojęcie, ideę, cechę, czynność, w sztukach plastycznych stosowany jako element uzupełniający treść wyobrażenia lub motyw dekoracyjny» Emblemat pracy,… … Słownik języka polskiego
kompatybilny — «mogący działać łącznie z innym czynnikiem lub elementem w sposób nie powodujący zakłóceń; wzajemnie się uzupełniający; zgodny z czymś» Komputery kompatybilne. Kompatybilna praca systemów łączności satelitarnej i ziemskiej. ‹z ang.› … Słownik języka polskiego
komplementarny — «wzajemnie uzupełniający się, dopełniający» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
multiwitamina — ż IV, CMs. multiwitaminanie; lm D. multiwitaminain «złożony preparat farmaceutyczny, głównie w postaci drażetek, zawierający zespół witamin niezbędnych dla rozwoju i czynności życiowych organizmu; stosowany w niedoborze witamin, w… … Słownik języka polskiego
o- — 1. «przedrostek nadający czasownikowi podstawowemu uzupełniający odcień znaczeniowy: ogarnięcie czegoś z różnych stron lub ogarnięcie częściowe, skierowanie czegoś w dół lub wstecz, przeniesienie czynności na inny typ przedmiotu niż ten, do… … Słownik języka polskiego
od- — 1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane), uzupełniający znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczający przeciwieństwo tego, co oznacza czasownik podstawowy lub pochodny poprzedzony… … Słownik języka polskiego
